Atatürk'ün treni, 15 Mart 1923 sabahı, Yenice tstasyonu'nda durmuş ve Atatürk'ü burada Adana, Tarsus, Mersin'den gelen görevlilerle temsilciler karşılamıştı.

O günlerde Adana Valisi Refet (Sonradan Bursa Milletvekili olan Refet Canıtez), Belediye Başkanı Ali Münif (Yeğenağa), Tümen Kumandanı Kenan (Paşa) Beylerdi.

Atatürk'ün bu seyahati sırasında, eşi Latife Hanım'dan başka, yanında gazeteci olarak İsmail Habib (ünlü edebiyat tarihçimiz İsmail Habib Sevük), Adana Milletvekili Zamir (Damar Arıkoğlu), Gaziantep Milletvekili Kılıç Ali, Eskişehir Milletvekili Hüsrev Sami, Konya Milletvekili Refik (Koraltan), Siirt Milletvekili Mahmut (Soydan), Şair, Mehmet Emin (Yurdakul), Başyaver Salih (Bozok), Muhafız Birliği Kumandanı ismail Hakkı (Tekçe), sivil yaver Recep Zühtü ve özel doktoru Asım Beyler bulunmaktaydı.

tatürk, Çukurova'nın düşmandan kurtuluşundan sonra, Adana'ya ilk defa gelmekteydi. Kurtarılan ülke ile kurtaran bir araya gelmişti. İstasyonda onu karşılayanlar arasında Çukurova'yı haksız işgal etmenin utancı yüzlerinden sezilen yurdu sahiplerine terkedip giden Fransızların, Adana'daki temsilcileri dikkati çekmekteydi. Bu eşsiz kahramanın önünde, onlar da büyük bir saygıyla eğilmişlerdir.

Mustafa Kemal teker teker ellerini sıkmıştır. Gazi Paşa Bayraklarla donatılmış istasyon meydanındaki askerlerle İzcileri gür sesiyle selamlamıştır. Gazi, Adana İstasyonundan şehre girerken görkemli bir manzara bulunmaktaydı. Atatürk'ün yoluna dökülen halk caddenin iki yanında insanlardan oluşan duvarlar gibi uzayıp gitmekteydi. Adana kurulalıdan beri böyle bir kalabalık görmemiştir. Şehrin ne kadar nüfusu varsa, civar köy ve kasabalardan gelenlerle iki katına çıkmış, sokaklarla meydanlar bu insanlara dar gelmişti. Çatıların üstü insanlarla, evlerin pencereleri kadınlarla dolmuştu.

Atatürk'ü mutlaka görmek arzusunda olan çocukların çoğu, küme küme konmuş kuşlar gibi, ağaçların üzerindeydi. Atatürk sevgi ve sevinç dağıtan bakışlarla bu insan selinin ortasından geçti. Yaşa, varol sesleriyle dökülen gözyaşları dinmiyor, ayaklarına kapanmak isteyenler bitmiyordu. Evlatlarım, kocalarını vatan uğrunda şehit veren kadınlar bugünü görmenin tesellisi ile diriliklerini muhafaza ediyorlar ve onu görmekten övünç duyuyorlardı. Atatürk, karşılayanlara mutluluk verirken, yağan yağmurlar da Çukurova'ya bereket dağıtıyordu. Kesilen kurbanların sayısı belli değildi. Belki de o güne kadar Adana'da Kurban Bayramlarında bile böylesine bol kurban görülmemişti.

O gün Seyhan Nehri, bir başka akıyordu. O gün Adana'nın seması avuçları şişiren alkışların sesleriyle dolmuştu. O gün Adana bambaşka bir görünümdeydi. Atatürk'ü izleyen halk istasyondan Hükümet Konağı'na kadar onu otomobil içinde doya doya seyretmişti. Mustafa Kemal Latife Hanım'la yeni evlenmişti. Adana Seyahatleri, bir Balayı niteliği taşımaktaydı.