Ulu Câminin güneydoğusunda bulunan ve 1983 yılında restore edilen eser, Ramazanoğulları ailesinin konağı idi. "Vakıf sarayı" adıyla da bilinen evin eskiden yanında beyliğin idare merkezi olduğu anlaşılan ve halk arasında "Selamlık" olarak bilinen, fakat günümüzde sâdece kubbeli bir mekânı ve hamam olduğu anlaşılan bir kısmı ile gelebilen bir yapı bulunmaktaydı.

Yapı Ziyapaşa parkına bakar. Güney cephesinde bulunan kapı üstündeki kitabesine göre Ramazanoğlu Halil Bey tarafından yaptırılmıştır. Aslında tek katlı olduğu sanılan yapı halen iki katlı üzeri çatılı bir binadır. Alt kat düzgün kesme taş, üst kat tuğla ile inşa edilmiştir.  16.00x10.50 m. ölçüsünde dikdörtgen bir plâna sahiptir.

Haremliğin güney kapısı üstündeki kitabe eserin H. 900 yılı Şaban ayında (Nisan 1495) yapıldığını göstermektedir. Ne var ki bu târih, konağın tamamına ait olmamalıdır. Zira "L" şeklinde bir plân arz eden Haremliğin batı duvarının orta yerdeki yarım sivri kemerli bir kapının kuzeyinde bulunan kısmı, hafifçe çarpık olduğu gibi, sonradan örülerek iptal edilen bu kapı da doğu-batı istikâmetinde uzanan bir dehlize açılmaktadır. Böylece eser, zemin katta bu dehlizin ikiye böldüğü farklı iki kısımdan meydana gelmektedir. Bu durum, daha önce mevcut olan kuzeydeki bir yapıdan yararlanmak niyeti ile alakalı olmalıdır.

Kesme taş ve tuğladan mimarisiyle sâde bir görünüş arzeden konak, birisi ara olmak üzere üç kattan ve "L" şeklindeki zemin katı plânının doğu ucunu teşkil eden bir terastan meydana gelmektedir. Zemin katın güney bölümü, üst kata çıkışı sağlayan bir merdivenin bulunduğu bir taşlık ve bunun iki yanındaki birer mekândan teşekkül etmektedir. Ortadaki dehlizin kuzeyinde kalan kısımda ise çapraz tonozlu bir oda ile, bir kapının açıldığı beşik tonozlu bir koridor bulunmaktadır. Ramazanoğulları Evinin selamlığı olduğu anlaşılan kuzeydeki bu kısımda da üst kata çıkmak için dairevi bir merdiven yer almaktadır.

Birinci katta bir mutfak, bir salon, iki oda ve ara mekânlar bulunduğu gibi üst katın merdiven sahanlığının batısına gusülhâne, en üst katı teşkil eden güney nihayetine de büyük bir yatak odası yerleştirilmiştir. Hiçbir süslemenin görülmediği eserin batıdaki büyük odanın batı duvarında sıva üzerine yazılmış olan ve genellikle mihraplarda rastladığımız "Küllema dahele aleyha Zekeriyya'l-mihrabe" âyeti bulunmaktayken son restorasyon sırasında ortadan kaldırılmıştır. Bu yazı, eskiden burasının konağın mescidi olarak da kullanıldığını akla getirmektedir.

Haremlik, bütün çabalarını Çukurova'nın Türkleştirilmesi için sarf eden Ramazanoğulları'nın mütevazı beyliğinin en güzel ifâdesi olmasından başka, Mısır'daki Memlûklü konaklarını hatırlatan önemli bir eserdir. Ancak şu anda eser bakımsız bir durumda ilgi beklemektedir.