Pozantı İlçesi Adana ilinin kuzeybatısında yer almaktadır. İlçenin yüzölçümü 793 km²'dir. İlçe merkezinin denizden yüksekliği 780 m ve ortalama yüksekliği 860 m'dir.

Pozantı ilçesi, Akdeniz Bölgesi ile İç Anadolu Bölgesini birbirine bağlayan yolların kesiştiği Orta Toroslar üzerinde bulunmaktadır. Pozantı, Doğusu Karaisalı ve Aladağ ilçeleri, Batısı Ulukışla, Güneyi Tarsus, Kuzeyi Çamardı ilçeleri ile çevrilidir. Pozantı nüfusu 2000 genel nüfus sayımına göre 21.756'dır. Bunun 9.627'si ilçe merkezinde, 12.129'u ise kasaba ve köylerde yaşamaktadır.

İlçeyi çevreleyen dağlar, Aladağlar üzerinde Demirkazık (3.600 m), Bolkar Dağları üzerindeki Medetsiz Tepesi (3.585 m), Karanfil Dağı (3.085 m) Akdağ (2.424 m), Pozantı Dağı (2.723 m) ve Karınca dağı'dır (1.840 m).

Çakıt Havzası ile Körkün çayının geçtiği Ecemiş Havzası üzerinde bulunan ilçe doğal yapısını vadilerden almaktadır. İlçe akarsularının rejimleri düzensizdir. Bahar aylarında karların erimesiyle yükselen dereler, yaz aylarında kurumaktadır.

İlçenin önemli akarsuları Çakıt ve Körkün çaylarıdır. Bu iki çay Seyhan Baraj gölüne dökülmektedir. Vadilerde ve dağ yamaçlarında zengin bitki örtüsü bulunduğundan Çukurova bölgesi için yaz mevsiminde yayla ve cazibe merkezidir.

Orta Toroslar üzerinde bulunan Pozantı, Akdeniz iklim kuşağında yer almaktadır. Kışları soğuk ve yağışlı, yazları sıcak ve kurak geçer. Kışın kar, ilkbaharda ise yağmur etkili olur. İlkbahar ve sonbahar ayları sıcak geçer.

İlçe Toroslar arasında vadide kurulduğundan kuzey rüzgarları etkilidir. İlçenin yayla alanları yazın serin iklim hakim olduğundan cazibe oluşturmaktadır.

Pozantı meteoroloji İstasyonu ortalamalarına göre, ilçede uzun dönemli en sıcak aylar ortalaması 32,9 ºC, en soğuk aylar ortalaması 7,7 ºC’dir. En yüksek sıcaklık (+40), en düşük sıcaklık ise (-15) derece civandadır. İlçede en yüksek ve en düşük sıcaklıkların süresi kısadır. Yılın ortalama 45 günü yağışlı geçmetedir. Yağışların aylara dağılımı normal olup pınarları ve yer altı sularını meydana getirmekte ve Ekim ayı ortalarında başlayıp Mayıs ayına kadar sürmektedir. Özellikle Sarız ve Gülek kesiminde, don ihtimal olan aylar diğer istasyon bölgelerine göre daha fazladır.

Tarihi boyunca Pozantı'ya çeşitli milletler tarafından değişik isimler verilmiştir. Pozantı’nın İlk çağlarda adı Pendonsis veya Pendosis idi. Araplar El Bedendum demişler, Türkler de Bozantı ismini vermişlerdir.

Pozantı Gülek Boğazı yolu ile birçok milletlerin göçtüğü pendosis kalıntıları üzerine kurulmuş tarihi boyunca coğrafi konumdan dolayı önemli bir konak yeri olma özelliğini korumuştur. Pozantı ve çevresi Hititlerin Asurların Perslerin İskender'in  Roma ve Bizans imparatorluğunun idaresinde kaldıktan sonra Arapların Anadolu ve İstanbul seferleri sırasında zaman zaman Müslümanların eline geçmiştir. Abbasiler devrinde bu bölgeye çok sayıda Türk aşiret ve boyu yerleştirilmiştir.

1071 Malazgirt seferinden sonrada Türk toprağı olmuş ve haçlı seferleri sırasında yeniden Bizanslıların eline geçmiştir. Pozantı 1375'te mısır Türk memluklularının toprağı olmuştur. Daha sonra ramazan oğulları beyliğinin sınırları içinde kalmıştır. Yavuz sultan selim’ in mısır seferi sırasında 1517'de Osmanlı topraklarına katılan  Pozantı'nın I. Dünya Savaşı sırasında Bağdat demir yolu hattının buraya kadar uzanması ile önemi artmıştır. 25 Mayıs 1920'de Pozantı düşman işgalinden kurtarılmıştır. Savaştan sonra Adana’ nın  Fransızlarca işgali üzerine 5 Ağustos 1920 Pozantı Kongresinden sonra il merkezi buraya taşınmıştır. Pozantı il merkezinin tekrar Adana'ya taşınması ile Bucak 1954'te de ilçe olmuştur.